Dobre rady na początek – wskazówki dla rodziców

Drogi Rodzicu!

Na długo przed planowanym zapisaniem dziecka do przedszkola prowadź systematyczne i konsekwentne działania, które pomogą Twojemu dziecku, jak również i Tobie, w miarę szybko przystosować się do nowego środowiska:

• Rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu.
• Pokaż mu otoczenie i budynek przedszkola.
• Organizuj spotkania w gronie znajomych, by dziecko miało okazję do zabawy w większym gronie rówieśników.
• Nie wyręczaj dziecka, pozwól, by się usamodzielniało i nabywało umiejętności samoobsługowe.

Kiedy dziecko już rozpoczęło edukację przedszkolną, pamiętaj o poniższych regułach, ponieważ ułatwią one poranne rozstania i pozwolą na lepszą adaptację dziecka do przedszkola:

• Każdego dnia zachwalaj przedszkole i odpowiadaj na dziecięce pytania – zawsze zgodnie z prawdą.

• Pozostaw dziecku przy rozstaniu jakiś przedmiot należący do Ciebie, żeby maluch go „popilnował”.

• Dokładnie określ dziecku godzinę przyprowadzania i odbierania z przedszkola.

• W początkowym okresie, gdy dziecko źle znosi rozstania, odbieraj je nieco wcześniej, np. o godzinie 13.00, umawiając się z nauczycielką.

• Nie omawiaj przy dziecku jego zachowań negatywnych bądź zawstydzających.

• Zawsze i w każdej sytuacji zapewniaj dziecko o swojej miłości, by wiedziało, że na miłość rodzicielską może liczyć zawsze, także wówczas, gdy rodzice znikają z zasięgu jego wzroku.

• Pamiętaj, że dzieci płaczą, bo nie potrafią w inny sposób rozładować nagromadzonych emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych – taki płacz działa jak oczyszczenie i orzeźwienie. Malec zaraz po tym, gdy zamykasz drzwi przedszkola, najczęściej po kilku minutach, oswaja się z otoczeniem i zaczyna zabawę. Daj mu zatem czas na przyzwyczajenie i oswojenie się z nową rzeczywistością.

• Nie należy pozostawać na jakiś czas w sali przedszkolnej, gdyż to tylko przedłuża moment rozstania i adaptacji dziecka do przedszkola.

• Najlepsze efekty w prawidłowej adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego przynosi ścisła i systematyczna współpraca przedszkola z rodziną.

Czy wiesz, Rodzicu, co Twój trzylatek już potrafi?

1. Wie już wiele, rozumie, pamięta, lecz trudno mu skupić uwagę na dłużej, zwłaszcza na jednym temacie.

2. Większość informacji przyjmuje bezkrytycznie i dosłownie, a fantazje, bajki nie mają wyraźnie zarysowanych granic.

3. Posiada dużą potrzebę poznawania otaczającego świata, dlatego łatwo obudzić w nim zainteresowanie przedszkolem.

4. Jego wiedza jest jeszcze skromna, dlatego uzupełnia ją swoją fantazją i skojarzeniami.

5. Dopiero zaczyna przyswajać pojęcia czasu, przestrzeni i podstawowe pojęcia matematyczne.

6. Chętnie powtarza, co usłyszał, lub snuje swoje opowieści, ponieważ intensywnie rozwija się jego mowa.

7. Lubi książeczki edukacyjne, które wzbogacają jego język, wiedzę i wrażliwość.

8. Jego zachowaniem rządzą emocje i impulsy.

9. Początek edukacji przedszkolnej może być silnym przeżyciem, dlatego trzylatek może zacząć budzić się w nocy, może być bardziej rozdrażniony i płaczliwy.

10. Przedszkole ma prawo budzić emocje, takie jak lęk, sprzeciw oraz płacz na starcie.

11. Warto pytać nauczyciela o samopoczucie dziecka w przedszkolu oraz o to, co pomaga mu się odprężać, a co budzi napięcie.

12. Trzylatek wyraża już chęć kontaktów z innymi rówieśnikami, jednak na razie bawi się obok innych dzieci. Wspólne, krótkie zabawy kończą się często konfliktem.

13. Trudne relacje z innymi dziećmi są istotne w rozwoju trzylatka, uczą norm grupowych, kompromisu oraz dbania o swoje prawa.

14. Trzylatek jest bardzo ufny, co może łączyć się z zagrożeniem.

15. Potrzebuje czasu i aktywnej pomocy ze strony dorosłych, by oswoić się z towarzystwem i opiekunem w przedszkolu.

16. Zabawa to podstawowa aktywność trzylatka.

17. Odpowiednie dla trzylatka są proste zabawki manualne, tematyczne i rozwijające myślenie – ważne, by były bezpieczne.

18. Trzylatek do zabawy może wykorzystać zwykłe przedmioty codziennego użytku czy dary natury, które pobudzają wyobraźnię i wrażliwość.

19. Najatrakcyjniejsze są zabawki, którymi bawią się inne dzieci, co często jest źródłem konfliktów, ale i okazją do nauki ich pokojowego rozwiązywania.

20. Trzylatek ma swój własny, typowy dla siebie poziom energii i zapotrzebowania na ruch, który zmienia się z wiekiem.

21. Swobodnie wykonuje już takie ćwiczenia jak: skakanie na jednej nodze, chodzenie na czworakach, wspinanie się, bieganie, wieszanie się na rękach.

22. U trzylatka wzrasta koordynacja wzrokowo-ruchowa, a ręce dziecka stają się coraz bardziej sprawne.